به طور کلی می‌توان گفت کامپایلرها جعبه‌های سیاه هستند؛ سورس کد در یک انتها قرار می‌گیرد، و یک سری اتفاقات خاص در وسط آن رخ می‌دهد، و آبجکت فایل‌ها یا اسمبلی‌ها در انتهای سمت دیگر قرار می‌گیرند. وقتی کامپایلرها کار خود را انجام می‌دهند، درک عمیقی از کدی که پردازش می‌شود، ایجاد می‌کنند، اما این دانش برای کسی به جز بخشی که پیاده‌سازی کامپایلر را انجام می‌دهد در دسترس نیست. این اطلاعات بلافاصله پس از تولید خروجی ترجمه‌شده فراموش می‌شوند.
مخصوص اعضای ویژه 