مخصوص اعضای ویژه 
در این مقاله می‌توانید شش فریم‌ورک وب جاوای محبوب را پیدا کنید که می‌توانید با آن‌ها برنامه‌های مقیاس‌پذیر و معتبری را بسازید.
Spring Framework .1
Spring Framework مشهورترین فریم‌ورک جاوا است که با تعداد بی‌شماری ویژگی‌ها، فواید و منابع همراه است. شما می‌توانید از آن برای ایجاد هر نوع برنامه جاوا استفاده کنید، از جمله میکروسرویس‌ها و نرم‌افزارهای سازمانی که بر روی Java EE ساخته می‌شوند. Spring Framework علاوه بر جاوا، دو زبان برنامه‌نویسی دیگر که بر روی ماشین مجازی جاوا در حال اجرا هستند (Kotlin و Groovy) را نیز پشتیبانی می‌کند.
Spring Framework مراقب انجام کارهای برنامه‌نویسی تکراری مانند امنیت، پردازش داده‌ها، و پیام‌رسانی می‌باشد، شما می‌توانید بر نوشتن منطق برنامه تمرکز کنید. پیکربندی Spring Framework کمی پیچیده است، زیرا با امکانات بسیاری همراه است. با این حال، اگر می‌خواهید سریع شروع کنید، می‌توانید از Spring Boot استفاده کنید که پیکربندی آماده برای ساخت برنامه‌های Spring را فراهم می‌کند.
مزایا:
استفاده از POJOs (Plain Old Java Objects) که منجر به پایگاه داده ساده و انعطاف‌پذیرتر می‌شود.
پشتیبانی ماژولار (با تعداد زیادی از بسته‌ها و کلاس‌ها)
تست آسان
جامعه و اکوسیستم بزرگ (Spring Boot، Spring Cloud)
مستندات گسترده و آموزش‌های متعدد Spring
معایب:
منحنی یادگیری با شیب تند
تلاش و زمان زیاد برای پیکربندی
2. Struts
Struts یک فریم‌ورک منبع باز MVC (Model-View-Controller) است که به شما اجازه می‌دهد برنامه‌های وب Java EE در سطح سازمانی را ایجاد کنید. فریم‌ورک اولیه Struts (Struts 1.x) در سال 2007 هنگامی که با فریم‌ورک برنامه وب WebWork ادغام شد، دوباره بازسازی شد. Struts 1.x و Struts 2.x قابل تعویض نیستند، زیرا تفاوت‌های مهمی بین این دو فریم‌ورک وجود دارد.
فریم‌ورک Struts متعلق به Apache Software Foundation است و توسط گروه برنامه‌نویسان داوطلب توسعه یافته است. Struts 2 یک معماری پلاگین ساده دارد که امکان گسترش فریم‌ورک را با افزودن JAR واحد به مسیر کلاس برنامه جاوا فراهم می‌کند. این فریم‌ورک با پلاگین‌های متعددی همراه است، که بسیاری از آن‌ها به شما اجازه می‌دهند Struts 2 را با دیگر فریم‌ورک‌های جاوا مثل Spring، JavaServer Faces، Junit و غیره ادغام کنید.
مزایا:
فریم‌ورک پایدار و به خوبی تست شده، از سال 2006 موجود است (Struts 1 از سال 2000)
با REST، SOAP، و AJAX به خوبی کار می‌کند
ادغام با سایر تکنولوژی‌های جاوا از طریق پلاگین‌ها
پشتیبانی از تم‌ها و قالب‌ها
استفاده ساده از اقدامات مبنی بر POJO
معایب:
پیگیری سخت مستندات
برای برنامه‌های کوچک‌تر مناسب نیست
3. JavaServer Faces(JSF)
JavaServer Faces (JSF) یک فریم‌ورک MVC است که می‌توانید رابط‌های کاربری (UI) مبنی بر اجزا و رویداد محور را برای برنامه‌های وب ایجاد کنید. بخشی از پلت‌‌فرم Java EE است، بدین معنا که می‌توانید برنامه‌های Java EE را بدون افزودن کتابخانه‌های اضافی به پروژه‌یتان بسازید. اجزای JSF قابل استفاده مجدد و قابل حمل هستند، بنابراین می‌توانید از یک جزء در هر پروژه JavaServer Faces استفاده کنید.
JSF 1.x اولیه از JSP (JavaServer Pages) به عنوان سیستم قالب‌بندی پیش‌فرض خود استفاده می‌کند. JSF 2.x فعلی به Facelets سوئیچ کرده است که به شما اجازه می‌دهد UIهای مدرن‌تری را ایجاد کنید. علاوه بر Facelets، همچنین می‌توانید قالب‌های JSF را با استفاده از زبان رابط کاربری XML (XUL) ایجاد کنید.
JSF به تازگی توسط فریم‌ورک‌های محبوب JavaScript UI به چالش کشیده شده است، با این حال هنوز دارای مزایایی نسبت به آن است. این فریم‌ورک استاندارد رسمی جاوا است، بنابراین می‌توانید از آن برای توسعه استاندارد استفاده کنید که قابلیت حمل بهتری را تضمین می‌کند. علاوه‌براین، با JavaServer Faces، می‌توانید اجزای UI که به خوبی طراحی شده‌اند را با حداقل دانش front-end ایجاد کنید، زیرا می‌توانید بر اجزای فریم‌ورک‌های متعلق به اکوسیستم JSF، مثل Primefaces، تکیه کنید.
مزایا:
توسعه و نگهداری کد پایه با کیفیت بالا توسط Oracle
فریم‌ورک پایدار و معتبر (از سال 2004 تا کنون)
استاندارد رسمی؛ بخشی از برنامه Java Community Process
ایجاد رابط کاربری حرفه‌ای
ابزار و اکوسیستم گسترده؛ مستندات با کیفیت بالا
معایب:
مدل چرخه حیات پیچیده (سخت است که اجزای JSF و غیر JSF با یکدیگر کار کنند، زیرا اجزای غیر JSF مراحل چرخه حیات JSF را تشخیص نمی‌دهند)
منحنی یادگیری تند
4. Play Framework
Play Framework فریم‌ورک جاوای واکنشی است که به شما اجازه می‌دهد برنامه‌های وب مقیاس‌پذیر را در Java و Scala بسازید. به مشکلات دیگر فریم‌ورک‌های وب جاوا می‌پردازد، مثل معماری پیچیده، منحنی یادگیری تند و چرخه‌های توسعه کند. Play Framework در Scala نوشته شده است و از الگوی معماری MVCاستفاده می‌کند. به طور پیش‌فرض از موتور الگوی Twirl بر مبنای Scala استفاده می‌کند. با این حال، می‌توانید از کتابخانه‌های دیگری مثل React برای ایجاد بخش‌های نمایشی front-end برنامه خود استفاده کنید.
Play از اصول بیانیه واکنشی استفاده می‌کند. بنابراین به شما اجازه می‌دهد برنامه‌های انعطاف‌‌پذیر و بدون محدودیتی را ایجاد کنید که تحمل بیشتری را نسبت به خرابی دارند. مدل واکنشی فریم‌ورک Play بر مبنای Akka Streams است، بنابراین می‌تواند درخواست‌های HTTP غیرهم‌زمان را پردازش کند. این امر باعث می‌شود برای برنامه‌های میکروسرویس‌ها و توزیع‌شده نسبت به سایر فریم‌ورک‌های جاوا مناسب‌تر باشد.
مزایا:
بهره‌وری بالای توسعه‌دهندگان
پیکربندی آسان؛ از قواعد پیکربندی نمونه‌های طراحی نرم‌افزار استفاده می‌کند
اتصالات بدون وضعیت (stateless) 100%، بدون سشن‌های Java E
تست واحد (unit testing) آسان، با Junit و Selenium در فریم‌ورک ساخته می‌شود.
منحنی یادگیری هموار
معایب:
انعطاف‌پذیری پایین (این هزینه پیکربندی آسان است)
برخی سردرگمی‌ها در مورد نسخه‌بندی (Play 1.x و Play 2.x سازگار نیستند)
5. Google Web Toolkit (GWT)
Google Web Toolkit (GWT) یک فریم‌ورک وب جاوا است که توسط گوگل توسعه یافته که از آن در محصولات خود مثل Google Adwords و Google Walletاستفاده می‌کند. با GWT، می‌توانید برنامه‌های جاوااسکریپت سمت کلاینت را در جاوا بسازید. شما باید کد خود را در جاوا بنویسید، سپس آن را به عنوان جاوااسکریپت گسترش دهید. همانند JavaServer Faces، Google Web Toolkit بر ایجاد اینترفیبس‌های کاربر از اجزای قابل استفاده مجدد تمرکز می‌کند.
برنامه‌های وب ایجاد شده با GWT قابلیت سازگاری cross-browser (قابلیت پشتیبانی از تمامی مرورگرها) را دارند. این فریم‌ورک قابلیت‌هایی را برای وظایف معمول توسعه وب مانند مدیریت تاریخچه مرورگر، نشانه‌گذاری (bookmarking)، انتزاع UI، فراخوانی روندهای راه دور و بسیاری موارد دیگر فراهم می‌کند. همچنین می‌توانید با استفاده از کلاس‌های از پیش طراحی شده GWT برای ساخت رفتارهای پویا مثل UIهای drag-and-drop، در زمان صرفه‌جویی کنید.
مزایا:
کیفیت بالای آن توسط گوگل تضمین شده است
برنامه‌ها در تمام مرورگرها از جمله مرورگرهای موبایل برای اندروید و آیفون اجرا می‌شوند
دارای ویجت‌ها و پنل‌های از پیش طراحی‌شده و مجموعه‌ای از ابزارهای خط فرمان (command-line) است
پشتیبانی داخلی برای بین‌المللی‌سازی، محلی‌سازی و تست واحد
منحنی یادگیری هموار (می‌توانید با آموزش‌های GWT در خانه برای ساخت یک برنامه ساده شروع کنید)
آموزش‌ها و مستندات گسترده، که بسیاری از آن‌ها توسط گوگل درست شده‌اند.
معایب:
زمان کامپایل جاوا به جاوااسکریپت کند است
نمی‌توانید جاوااسکریپت front-end خود را کنترل کنید
6. Vaadin
Vaadin یکی از فریم‌ورک‌های جاوا است که به شما اجازه می‌دهد برنامه‌های وب زیبا را با استفاده از اجزای UI از پیش طراحی‌شده بسازید. می‌توانید داده‌های خود را به صورت مستقیم به اجزا متصل کنید، زیرا Vaadin دسترسی مستقیم به DOM را از Java back-end فراهم می‌کند. Vaadin دارای دو بخش است: فریم‌ورک Vaadin Flow و کتابخانه اجزای mobile-first. علاوه‌براین، Vaadin با تم‌های آماده همراه است که می‌توانید آن‌ها را از طریق استایل‌دهی API سفارشی کنید.
قبلا، Vaadin 8 از GWT استفاده می‌کرد تا کد back-end جاوا را به front-end جاوااسکریپت کامپایل کند. Vaadin 10 یکی از بزرگ‌ترین بازنویسی‌های این فریم‌ورک بود. سمت کلاینت به طور کامل بازنویسی شد، GWT از بین رفت و Vaadin به سمت اجزای استاندارد وب و Google Polymer سمت کلاینت سوئیچ کرد. اجزای جدید Vaadin مجموعه‌ای از اجزای وب هستند که می‌توانند با تکنولوژی‌های جاوا اسکریپت سمت کلاینت مثل React و Vue، یا حتی جاوااسکریپت ساده ترکیب شوند.
مزایا:
بهره‌وری بالای توسعه‌دهندگان
ساخته‌شده بر روی استانداردهای اجزای وب
تم‌ها و اجزای UI از پیش طراحی‌شده
خودکارسازی ارتباطات سمت سرور
مستندات عالی و جامعه‌ای فعال
معایب:
افزونه‌ها غیررایگان، مثلا اجزای تجاری رایگان نیستند
نمایش UI نیاز به حافظه زیادی دارد
جمع‌بندی
فریم‌ورک‌های وب بخش مهمی از توسعه وب هستد، زیرا آن‌ها می‌توانند با فراهم آوردن قابلیت‌هایی برای وظایف رایج زمان زیادی را صرفه‌جویی کنند. آن‌ها همچنین با مزایای دیگری، مثل پلاگین‌ها، افزونه‌ها، عناصر UI از پیش ساخته‌شده یا ادغام با ابزارهای دیگر همراه هستند.
نظرات کاربران در رابطه با این دوره