در شبکه‌های کامپیوتری، برای برقراری ارتباط بین دستگاه‌ها لازم است همگی به یک وسیله‌ی واسط متصل شوند تا نیازی به کابل‌کشی مستقیم بین تمام میزبان‌ها نباشد. در گذشته از Hub استفاده می‌شد، اما این دستگاه‌ها فاقد درک از توپولوژی شبکه بودند و تمام ترافیک را به همه‌ی پورت‌ها ارسال می‌کردند. نتیجه، ایجاد Collision Domain و کاهش کارایی بود. راهکار اولیه، استفاده از مکانیزم CSMA/CD بود، اما با ظهور سرویس‌های حساس به تأخیر مانند VoIP، نسل جدیدی از تجهیزات با نام Switch معرفی شد. سوئیچ‌ها با ایجاد Collision Domain جداگانه برای هر پورت و پشتیبانی از Full Duplex، مشکل تصادم را برطرف کردند و ارتباطی پایدارتر و سریع‌تر را برای شبکه‌ها فراهم آوردند.

Hub داده‌ای که از یک پورت دریافت می‌کند را به تمام پورت‌های دیگر ارسال می‌کند و هیچ درکی از مقصد ندارد. Switch داده را فقط به پورتی می‌فرستد که مقصد آن را می‌شناسد و باعث افزایش سرعت و کاهش ترافیک شبکه می‌شود. Router شبکه‌های مختلف را به هم متصل می‌کند و با استفاده از آدرس‌های IP مسیر مناسب برای ارسال داده را انتخاب می‌کند.